ഀ
| ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
| ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
Vierde etappe, donderdag 5 juli: Pomezia - Caserta, onder Napels (343km).ഀ
ഀ
Die middag kwam ik regelmatig richtingsborden tegen met het opschrift 'Cassino', ofwel de Monte Cassino. De ഀ
berg (monte) ligt grofweg tussen Rome en Napels. Op de top, 519m, ligt een Benedictijner abdij (klooster). ഀ
Gebouwd op een Romeinse versterking en in het verleden meerdere malen verwoest en steeds weer opgebouwd. De ഀ
laatste verwoesting dateert uit de tweede wereldoorlog. Op 15 februari 1944, toen de Slag om Monte Cassino ഀ
tussen de goed ingegraven Duitsers en de oprukkende geallieerden in alle hevigheid woedde, vermoedde het ഀ
geallieerde opperbevel ten onrechte dat de Duitsers zich ook in het klooster verschanst hadden en dat ഀ
platbombarderen onvermijdelijk was. In dit gebouw van rust, vrede en gebed hadden honderden mensen een ഀ
schuilplaats gevonden. Binnen drie uur tijd zou dit hun laatste rustplaats worden. Veel kunstschatten waren ഀ
echter tijdig in veiligheid gebracht. Er werd nog een lange tijd in de ruïnes van de abdij gevochten. ഀ
Uiteindelijk hebben Poolse soldaten het klooster veroverd. De naoorlogse wederopbouw duurde meer dan een ഀ
decennium en werd volledig gefinancierd door de Italiaanse staat. Na zoveel eeuwen blijft de abdij van Monte ഀ
Cassino de oorsprong van het westers kloosterleven. Helaas ontbrak ons de tijd om het klooster te bezoeken. ഀ
Een stempelpost nabij het klooster was natuurlijk te gek geweest! De vrede hadden we wel gehandhaafd, maar ഀ
de goede rust was door ons toedoen zeker verstoord geraakt ;-) ഀ
ഀ
ഀ
het einddoel van de dag had ik nog een hele leuke ontmoeting. Regelmatig werd ik ഀ
door Italianen aangesproken over mijn Moto Morini 'tremezzo' (drie-en-een-half). Ik rij op het ഀ
allereerste model uit 1973, de zogenaamde 'prima seria' (eerste uitvoering). Die gesprekken zijn ഀ
altijd erg hartelijk. Nu stapte Salvatore op mij af. Ik had jaren geleden eens een e-mail van hem ഀ
ontvangen met een vraag over de zeldzame kleur van zijn motor. Ik kon hem daar een nuttig antwoord ഀ
op geven. Nu had hij mijn naam in het roadbook gezien en keek uit naar nummer 117. Leuke ontmoeting, ഀ
helaas kort van duur. Om strafpunten te voorkomen hield ik mij netjes aan de vertrektijd. ഀ
Vijfde etappe, vrijdag 6 juli: Caserta - Matera (356km).ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
Zesde en laatste etappe, zaterdag 7 juli: Matera - Taranto (142km).ഀ
ഀ
De etappe ging normaal van start. De afstand bedroeg deze laatste dag 'slechts' 142km. De weg aan het begin van de ഀ
etappe ging het vooral rechtuit waardoor we de motoren met bijna volgas over het asfalt joegen. Juist dan is het ഀ
zaak goed op te letten om de juiste afslag niet te missen. De organisatie dacht er blijkbaar net zo over, want bij ഀ
de betreffende afslag hadden ze iemand met een fel gekleurd hesje en een vlag neergezet om de rijders de juiste kant ഀ
op te sturen. Een dag eerder stond er niemand bij een y-splitsing. De weg naar deze splitsing was kaarsrecht. Ik reed ഀ
hard en geconcentreerd en zag daarbij een afslag over het hoofd. Binnen 200 meter viel het muntje gelukkig en ben ഀ
ik omgekeerd, terug naar de afslag.ഀ
ഀ
ഀ
Inmiddels vertoonde de lucht boven Taranto een zeer dreigende zwartgrijze kleur en een zware regenbui kon eigenlijk ഀ
ieder moment losbarsten. Een felle bliksemschicht boven zee deed mij het ergste vrezen, maar de weergoden (of was het ഀ
Neptunus?) waren ons rijders gunstig gezind: het bleef zowaar droog. Later vlak voor de stad Taranto lagen er grote ഀ
plassen op straat. De bui was wel gebarsten, maar niet boven ons hoofd :-))ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
In Villa Castelli, zo'n 30km voor Taranto werden de startkaarten ingenomen. Anna van de organisatie die voor ons ഀ
steeds de verhalen van 'koersdirecteur' Franco Sabatini uit het Italiaans vertaald had naar het Duits en Engels ഀ
nam ze persoonlijk in. Toch wel een gedenkwaardig moment, omdat we de hele week zo gefocust waren op die ഀ
startkaarten. Kaart 's ochtends ophalen, bij alle posten laten afstempelen, vertrektijden laten noteren en ഀ
(heel belangrijk) tijdig inleveren. Natuurlijk was die kaart ook belangrijk bij onaangekondigde stempelposten. ഀ
Anna vertelde dat we als één groep naar Taranto zouden rijden. Taranto is een havenstad met hoge flatgebouwen. ഀ
De herrie (en stank) van 150 motorfietsen weerkaatste tegen de gevels. De Italianen vonden het best en maakten ഀ
er geen punt van: hoe meer herrie, hoe beter lijkt het credo. Vlak voor de boulevard in Taranto, de Lungomare ഀ
Vittorio Emanuele III, is er een plein. Volgens traditie moesten alle deelnemers hier wachten op hun 'two minutes ഀ
of fame'. Of het 2 minuten duurde? Waarschijnlijk korter! De assagitori werden daar liever niet gezien, maar mijn ഀ
kamergenoot trok zich er niets van aan. Hij trok de gashandel van zijn getunde Guzzi flink open, maakte een wheelie ഀ
en haalde halverwege de boulevard zijn voorgangers in!!! Geslaagde actie!! Niet lang daarna was ik zelf aan de beurt. ഀ
Zelf deed ik het iets rustiger aan, juist omdat ik wist dat er na de finish niet veel asfalt is om te remmen :( | ഀ
ഀ
ഀ
Geeft een aardig beeld wie de Italianen over de vloer ഀ
hadden ;-) | ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
| ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
ഀ
Hier stellen we op voor de laatste sprint over de boulevard ഀ
van Taranto: 'our 2 minutes of fame'. | ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
Het ഀ
passeren van de finish was natuurlijk een geweldig moment! Superblij dat ik heelhuids en zonder technische of mechanische ഀ
problemen de eindstreep van mijn tweede Milaan-Taranto had gehaald. De 6e plaats op mijn 39 jaar ouwe-trouwe Moto Morini ഀ
3½ was natuurlijk een leuke opsteker. De motor met 73.000km op de teller heeft tijdens de etappes geen klap verkeerd ഀ
gegeven. Ook leuk dat de motor mij nog nooit heeft laten staan! Kortom een perfecte motorfiets voor een rally als deze. ഀ
Ik ging voor de punten en dat is gelukt! De concurrentie bij Milaan-Taranto bleek behoorlijk groot. Ik heb deze keer ഀ
geleerd dat écht alle details meetellen, als je voor een goede plaats in het klassement gaat! In de toekomst ga ik ഀ
zeker nog eens Milaan-Taranto rijden en dan duw ik de motor bij de start beslist aan! Scheelt toch 5 punten!! ഀ
Natuurlijk bedank ik hierbij alle Nederlandse rijders voor hun ഀ
kameraadschap: Cees/Annet, Jos/Hendrika (zijspanners) en verder Aart, Andries, Chris, Eric, Erwin, Hans, Jelle, Loek, ഀ
Marcel, Niels, Thomas, Wim en Rik in de servicewagen. Ook bedank ik Jaap en Ellen voor de immer perfecte organisatie ഀ
vanuit NL. De Italianen verdienen een speciale vermelding en woord van dank vanwege de uitstekende organisatie, ഀ
de vele vrijwilligers van locale motorclubs die ons het rijden mogelijk maakten! Vertegenwoordigers van gemeenten, ഀ
politie en anderen: allemaal droegen ze bij aan een onvergetelijke week van geweldig motorrijden!! Italië is een zeer ഀ
gastvrij land met uiterst vriendelijke mensen die veel enthousiasme opbrengen voor de klassieke motorfiets scene. ഀ
ഀ
| ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
 | ഀ
ഀ
Eindklassement 350cc | ഀ
ഀ
ഀ
MIJN FINISH IN TARANTO!! | ഀ
De échte kampioen: 39jr en 2e Milaan-Taranto ഀ
probleemloos uitgereden. Italiaanse kwaliteit!! | ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
Fotoalbum van de ഀ
aankomst in TARANTOഀ
ഀ
ഀ
| ഀ
ഀ
ഀ
ഀ
